خبرنگاران افغان در تبعید در ایران هشدار دادند: «اخراج اجباری برای ما به معنی حکم اعدام است»

در پاسخ به اخراج اجباری مهاجران افغان از ایران، اعضای «فدراسیون خبرنگاران افغان در تبعید» گردهمایی دادخواهانهای را برگزار کردند و خواستار توقف فوری بازگشت اجباری خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر، نیروهای امنیتی پیشین و سایر افراد در معرض خطر شدند.
چندین خبرنگار تأکید کردند که با گذشت نزدیک به سه سال از بازگشت طالبان به قدرت، افغانستان هنوز هم جای ناامنی برای کارکنان رسانهای، فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و کارمندان حکومت پیشین است.
محمد رضا، یکی از اعضای فدراسیون که در ایران زندگی میکند، اظهار داشت: «ما برای فرار از آزار و شکنجه طالبان کشور خود را ترک کردیم. اخراج اجباری از ایران، زندگی ما و خانوادههای ما را با خطر جدی روبهرو میسازد.»
او از حکومت ایران خواست تا فوراً به اخراج اجباری خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر و سربازان پیشین پایان دهد و اجازه دهد آنان تا زمانی که دوسیههای پناهندگیشان از سوی کشورهای اروپایی بررسی میشود، در ایران باقی بمانند.
بنفشه ظفری، خبرنگار دیگر، افزود: «در طول یک سال گذشته، اخراجها بهصورت اجباری انجام شده و حتی کسانی را شامل میشود که اسناد اقامت قانونی دارند. پس از پایان انتخابات ایران، این کمپاین اخراج شدت یافته است. بسیاری از مردم اکنون مخفیانه زندگی میکنند و از ترس اخراج، جرأت بیرون رفتن از خانههایشان را ندارند.»
سویتا گوهری، فعال حقوق بشر، نیز اظهار داشت: «در میان افرادی که بهطور اجباری بازگردانده میشوند، کسانی هستند که اگر توسط طالبان شناسایی شوند، با پیامدهای مرگبار روبهرو خواهند شد.»
امید پویا، رئیس فدراسیون خبرنگاران افغان در تبعید مستقر در ایران، توضیح داد: «کسانی که پاسپورت دارند، تنها میتوانند آن را تا چهار بار تمدید کنند. پس از آن، با خطر اخراج روبهرو میشوند.»
او افزود که ۸۵٪ از کسانی که بهطور اجباری از ایران اخراج میشوند، در افغانستان با خطرات جدی امنیتی مواجهاند.
پویا گفت: «خبرنگاران، وکلا، زنان معترض، فعالان جامعه مدنی، مدافعان حقوق بشر و کارکنان پیشین امنیتی از جمله کسانی هستند که در طول سه سال گذشته در ایران منتظر ماندهاند و امیدوارند که دوسیههای پناهندگیشان از سوی کشورهای میزبان بررسی شود.»
او در پایان گفت: «ما از حکومت ایران خواستاریم که به ما فرصت دهد تا مراحل قانونی را تکمیل کنیم. پس از حل شدن دوسیههای پناهندگیمان، به طور داوطلبانه ایران را ترک خواهیم کرد.»

